Vroeger was het anders, Kerstmis. Als kind had het iets magisch, perfect weergegeven, perfect gevoeld. In het witte tafelkleed met servies en bestek dat 1 of 2 maal per jaar uit de kast kwam. In de kleding, speciaal voor deze kerst. In de beperkte keuze op de enkele televisiekanalen die er waren en in het licht van de vredeskaars in de kerk.
Nostalgische gedachten, prachtig vertaald in onderstaand lied. “Je mocht heel de dag televisie kijken” en “twee dagen lang was er geen oorlog op de wereld, nergens”. Als kind geloofde ik dat ook. Nu weet ik beter en het gevoel van toen is er nog. Verder weg en gelukkig niet helemaal verdwenen. Ik ga het vandaag en morgen, 1e en 2e kerstdag extra inzetten, mijn kerstbonus voor dit jaar. Happy X-mas ..
